Allereerst zal ik mijzelf voorstellen. Mijn naam is Tönjes. Ik ben leraar in de edele Indonesische verdedigingskunst pencak silat en ik geef sinds 1977 trainingen in Eindhoven en Tilburg.
Voor mijn 85-ste verjaardag heb ik van mijn leerlingen deze weblog gekregen. Elke zaterdag na de training ga ik met hen naar een wegrestaurant van Mc Donalds. Dit bedoel ik niet als reclame: het is makkelijk te bereiken, want je hoeft er de stad niet voor in en ze hebben er lekkere koffie. Mijn leerlingen komen uit Tilburg, Eindhoven en Rotterdam, dus kunnen ze vandaar uit snel naar huis.
Als we dan koffie zitten te drinken, vertel ik van alles en nog wat. Thuis achter de computer stuur ik veel mailtjes rond om zaken betreffende de pencak en silat te verhelderen. En nu kan ik dus ook op het internet mijn verhaal kwijt. Ik ben van plan om elk weekend een stukje te publiceren.
Natuurlijk wil ik bloggen over de verdedigingskunst, ik heb hierover al veel geschreven. Maar ik vind het tevens belangrijk om in het algemeen de kunst en cultuur van Indonesia te bespreken. Daarnaast hoop ik iets te kunnen vertellen over hoe het vroeger was in het toenmalige Nederlands-Indië en dat in contrast met de huidige ontwikkelingen in Indonesia...
Ik praat ook graag over andere onderwerpen, zoals de huidige actualiteiten die ik op de televisie zie en wat mijn mening hierover is.
Op de foto hierboven ziet u mij te midden van een aantal symbolen die mij dierbaar zijn: de wapens die horen bij mijn verdedigingskunst, de emblemen van mijn vereniging, de wayangpoppen Bima en Arimbi, de kerissen en voor mij ook heel belangrijk: de garuda pancasila, het wapen van Indonesia. Over deze voorwerpen zal ik in deze blog nog uitgebreid gaan schrijven.
De foto is overigens gemaakt door een van mijn leerlingen: Qonita. Zij kwam vanuit Indonesia naar Nederland in 2007 wegens studie. En ze maakt prachtige foto’s, kijk maar op haar website: http://500px.com/qonita
Volgende week vertel ik een stukje over mijn jeugd. Ik ben in 1928 geboren in Probolinggo op Oost-Java en heb tot 1964 in Indonesia gewoond. Ik ga het hebben over mijn kindertijd en hoe het toen was. Ik hoop dat u dit dan weer gaat lezen.
Bedankt voor uw aandacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten