zondag 29 december 2013

Kerstboodschap

Aangezien ik dit jaar met de kerstdagen een beetje droevig was, ben ik ze rustig doorgekomen. Zelfs de kersttoespraken van paus Franciscus en koning Willem-Alexander heb ik gemist, maar eigenlijk maakt me dat niet zo veel uit. De voorzitter en secretaris van mijn vereniging PERMASIT zijn naar het open huis van de Indonesische ambassadeur in Wassenaar gegaan en hebben daar ook een kersttoespraak bijgewoond.

Bij prominenten (politici, staatshoofden, belangrijke personen) in Indonesië is het de gewoonte om bij feestdagen zoals Kerstmis en het Suikerfeest een ‘open house’ te organiseren. Iedereen is dan welkom om feest te vieren met als doel het creëren van saamhorigheid (hèt thema van de kersttoespraak van Willem-Alexander).

Op 26 december 2013 waren maar liefst 1.000 personen naar Wassenaar gekomen (bron: www.indonesia.nl), naar het huis van H.E. Retno LP Marsudi, de ambassadeur van Indonesië en haar echtgenoot. Er was een grote tent geplaatst bij het huis zodat er voor iedereen ruimte was. Een groot deel van het publiek was Indonesisch, maar er waren ook veel Nederlanders gekomen. De bijeenkomst begon met een gebed, gevolgd door de kersttoespraak van de ambassadeur.

Tijdens haar toespraak onderstreepte ambassadeur Marsudi de betekenis van Kerstmis als symbool van vrede, liefde en dankbaarheid. Ze vindt het belangrijk dat er religieuze verdraagzaamheid is en zij ziet dit ook binnen Indonesische gemeenschappen in Nederland. Een spreuk van Indonesië is namelijk 'eenheid in verscheidenheid'. Volgens de ambassadeur is dit te bereiken door middel van liefde en wederzijds respect.

Verder uitte zij haar dankbaarheid voor de doelen die in 2013 bereikt zijn tussen Nederland en Indonesië. In november 2013 heeft minister-president Mark Rutte met een handelsdelegatie Indonesië bezocht. Dit heeft onder andere geresulteerd in de lancering van een 'Joint Declaration on Comprehensive Parnership'. Nederland en Indonesië geven daarmee uiting aan hun streven naar een gelijkwaardig en toekomstgericht partnerschap.

Ook noemde de ambassadeur de Indonesische verkiezingen, die zullen worden gehouden in 2014, waarbij ze verwacht dat deze de democratie in Indonesië zullen bevestigen.


Ik heb begrepen dat hierna het feest ging losbarsten. Er was op vier plaatsen eten te krijgen en er werd volop aan poco-poco gedaan (Indonesische linedance die op geen enkel feest kan ontbreken). Mijn assistenten vonden dat de party goed geregeld was.

Toen ik vroeg of er ook andere pencak silat leraren en assistenten waren, vertelden ze dat ze die niet hadden gezien. Ik verbaasde mij, want het leek mij een mooie gelegenheid om elkaar te ontmoeten en een gevoel van saamhorigheid te krijgen. En ik had eigenlijk wel verwacht dat mijn medesesepuh Paatje Phefferkorn (91 jaar oud) wel aanwezig zou zijn. Want als er gedanst wordt, dan is hij meestal van de partij. Dus ik belde hem op. Hij zei dat hij van niks wist en dat hij graag had willen gaan. Met Godswil gaan we volgend jaar samen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten